Специјално за Журнал из Лондона: Војин Величковић
– Други пут играмо, али први пут је било јако давно, 2008. на Ролан Гаросу – истиче Јелена.
– Не сећам се како игра, биће као нови меч.
Ераковићева је трећа страна тенисерка из врха нашег порекла, уз Андреу Петковић (Немачка) и Кристину Младеновић (Француска).
– Причамо нон-стоп, увек на српском. Добро се познајемо ван терена, често разговарамо јер и она носи опрему Филе.
Јелена демантује приче да се тенисерке не воле међусобно због ривалитета.
– Мој став није такав. Наравно да сви желимо да победимо, али када завршимо меч, зашто да се не дружимо. Нормални су пријатељски односи, сасвим коректни. Немам ништа против ниједне играчице. Има доста тенисерки са којима разговарам, нормалне женске теме, али наравно, када изађемо на терен, свака жели да победи. Нисам од оних која не сме да прича са осталим играчицама како не би изгубила мотив за победе. Не мрзим ниједну тенисерку, играм свој тенис и покушавам да дам максимум. Желим да победим, али ван терена је сасвим другачије.
Комeнтар успeшно додат!
Ваш комeнтар ћe бити видљив чим га администратор одобри.